Цаг хугацаа гэдэг онгоцонд суугаад тэнгэрийн уудмаар аялаад байгаа ч гэмээр, эсвэл дарвуулт завинд суугаад далай тэнгисээр хөвөөд... Ер нь л нэг тийм хязгааргүйн дунд байгаа мэдрэмжийг авч удлаа. Бас л зөндөө л олон олон хоногийг баяр хөөр, уйтгар гунигтайгаар үдэн өнгөрөөгөөд...

Бичихсэн гэж их л бодох юм. Одоо, түр зуур цаасан дээр эсвэл цахим дэвтэртээ бичиж үлдээсэн тэмдэглэлүүдийг авчрах хэрэгтэй болох нь.

Түр баяртай миний блог