Хэл бол харилцааны үндсэн хэрэглүүр. Сайхан үгсийн урныг ундруулсан зохиол бүтээлийн дээж уншихад сайхан. Уншаад, сонсож ойлгоод баярлах эсвэл гуних...
Харин хөгжмийн зохиолч гэдэг хүн яаж үггүйгээр сайхныг, муухайг, уйтгар гуниг, баяр жаргалыг илэрхийлдэг байна аа?
Яг одоо бол нулимс өөрийн эрхгүй л урсаад баймаар гунигтай мэдрэмж төрөөд байна. Б.Шарав гуайн ГЭРЭГЭ цомгийн зарим нь надад ингэж л үйлчилж байна даа.
Үгэн зохиол бол ямар ч хүнд гуниг эсвэл харуусал гэдгийг шууд илэрхийлнэ, шууд тусгана. Харин хөгжим хүн бүрт өөрөөр нөлөөлдөг гэдгээрээ ялгаатай юм болов уу?
