Бясалгал

Ойрдоо хачин хэвийн бус амьдралаар амьдраад, бясалгалаа хийхгүй таслаад байгаа. Юу ч бичиж ч амжихгүй хэд хонолоо. Өөрийгөө контролдох чадвар буураад ч байх шиг санагдаад байгаа, юм л бол уурлачих гээд.

Бясалгалыхаа үргэлжлэлийг жоохон бичье.

Ер нь бол Шри Шри Равий Шанкарын гараас багшлах эрх аваагүй цагт энэ бүхнийг хүнд заахгүй гэж тийм нэг гэрээ шиг юм байгуулдаг ч гэх юм уу, гарын үсэг зуруулдаг юм байна лээ. Гэхдээ өдөр тутмын хэрэгтэй зүйлсийг бол тэгдэггүй биз. Тэр янз бүрийн дасгалуудыг нь л тэгдэг байх.

Эмзэглэл

Өнөөдөр эмнэлэгт очиж хүнд өвчтэй байгаа эгчийгээ эргээд энэ бичлэгийг өнөө орой заавал бичнэ гэж амласан юм, өөртөө. Хүсэлтийг минь бурхан сонсох ч юм билүү...

Монгол оронд хүн амын өвчлөл ер нь санаа зовоосон асуудлын нэг болсон гэж би боддог. Хамгийн аймаар нь дандаа аймшгийн өвчнүүд шүү. 2014 он гэхэд манай Монгол 2000 гаруй ДОХ-той хүнтэй болно гэсэн. Хүнд сонсогдож байгаа биз? Гэтэл одоо 25 гэлүү дээ, хүн ДОХ-той байгаа гэсэн албан ёсны бүртгэлтэй гэнэ. Үүнээс 4 нь яг энэ гамшгийн өвчнөөрөө хорвоог орхисон. Нэг хүний цаана 100, 500 хүн байдаг гэсэн тоонууд сонсогдож л байдаг. Багаар нь бодоход тэгвэл одоо аль хэдийн тэр 2014 оны 2000 гаруй хүн нь байж л байгаа гэдэг нь илэрхий.

Сайхан, бас муухай дулаарал

Өнөөдөр дэлгүүр хэсээд. Нэг гараад ирсэн чинь гоё цас бударч байна аа. Бороо бороо ороорой Оросын маамуу ирээрэй гэдэг шиг бүгд л баярлаад, гараа тосоод л. Тэгээд Улаанбаатарт л лав хүмүүс цас хүсч байгаа юм байна гэж бодлоо. Хартал байгалийн урласан гоё ширхэг цасан биш байна лээ, зүгээр нэг бөөрөнхийдүү хэлбэртэй. Жоохон том байсан бол мөндөр байх байсан даа гэмээр. Цас цайраад будрахаар гоё. Том том ширхэг нь асгараад л, дээшээ харахаар замбараагүй олон цаснууд тэнгэрээр дүүрэн... Моднууд мөчрөөрөө дүүрэн цасаа даахгүй юм шиг бөхийгөөд, бүх юм цаасан биш цасан малгай өмсөөд...

Зүүд

Үүнийг уншигч эрхэм авхай та хэр их зүүдэлдэг хүн бэ? Зүүдийг юу гэж боддог вэ?

Би бол мэдээ орсон цагаасаа гэхэд хаашаа юм, ер нь л дандаа зүүдэлдэг.
Хүний тархины давтамж буурахаар хүний нойр хүрч унтдаг бөгөөд гүн, гүн биш гэж хуваагддаг гэсэн. Мэдээж шөнийн 2 эсвэл 3 цагийн үед хүн бөх унтдаг бол үүрээр нойр ямар нэг хэмжээгээр хөнгөрсөн байдаг учир энэ үеийн зүүд хүнд илүү тодоор харагдаж санагддаг юм байна. Гүн нойрсолтын үед ч хүн зүүдэлж байдаг бөгөөд гагцхүү санах боломжгүй байдаг гэнэ.
Хүн уг нь тухайн өдрийнхөө харсан, бодсоныг л зүүдэлдэг гэсэн. Гэвч тийм биш ер бусын зүүд зөндөө байдаг ш дээ, бүр зөнтэй ч гэмээр. Надад лав их сонин зүүд зөндөө зүүдлэгддэг. Харин сая шри шри-д явсан чинь 2-3 хоног, зүүд улам тод болоод байх шиг санагдсан. Хүний нүүр царай, юмны өнгө энэ тэр гэж хачин тод, сонин.

Үлгэр

ЭРТ УРЬДЫН ЦАГТ...

Та үлгэрт дуртай юу? Хэрэв одоо хариулж чадахгүй, эсвэл дургүй гэж хариулж байгаа ч багадаа дуртай л байсан байгаа даа.

Одооных шиг ямар олон ФМ байсан биш, орой болохоор Монголын радиогоор

"Үлгэрээс сурах юм их бий

Үлгэрээс сонсох юм их бий

Маш сайн магадлан дуулаад

Маргаашийн үлгэрийг сонсоорой багачууд аа"

The Art of Living

Энэ бичлэгийг алс хол Солонгос, Япон, Америкт бас Африкт байгаа найзууддаа зориулж бичлээ

Саяхан "Амьдрах урлаг" бясалгалын хичээлд суулаа. 5 өдрийн туршид өөртөө 20 цагийг зориулж чадсандаа сэтгэл хангалуун байна. Ямар ч гэсэн өөрийгөө контролдох чадвар маань нэмэгдсэн шүү. Энэ хичээлийг маань заасан Саранцэцэг багш нь энэ дэлхийн 3 гэгээрсэн хүний нэг болох Шри Шри Равий Шанкар Гүрүжи -ийн шавь юм байна. Нэг л их сайхан инээмсэглэсэн эмэгтэй байна лээ. Маш их уншдаг байдлыг нь би хувьдаа биширсэн, бас их сайхан үлгэр ярина.
Өмнө сонсож байснаараа стрессийг хурдан тайлах аргад суралцах санаатай суусан хэрэг.