П.Хурай. Сэтгэл эрхтэн мөн үү

Энэ нэгэн нийтлэлийг найзындаа уншаад сонинг нь гуйж аваад явж билээ. Дэвтэртээ бичиж vлдээснээ энд бичихээр шийдлээ.


Ер нь сэтгэлдээ дийлдэхийг бид гуниг шаналан гэдэг байх. Сэтгэлийн бие махбодь болсон сvнсний орон зай нь тэгээд хvмvvс бидний мэдэхгvй хийгээд мэдэж ядаад байгаа тэр дээд ертөнцvvдтэй холбоотой ч байж мэдэх. Хvний сэтгэлийг уяхан болгодог, болгож хувиргадаг зовлонг би хувьдаа тодорхой хэмжээгээр амьдралд хэрэгтэй гэж боддог. Зовлон хэдийгээр хэцvv ч хувь хvнийг зовлон л нээж чаддаг гэж боддог. Учир нь би эрх танхи хэнэггvйн дээд хэлбэрийн нэгэн хувилбар байлаа. Нэлээд хэдэн жилийн өмнө юм шvv дээ. Гэтэл зовлон учирч эхэллээ. Зовлонгийн өмнө яахаа мэдэхгvй гайхашран зогсч, басхvv унаж байсан vе надад бий. Тиймээс хамгийн хэцvv vед хамгийн дотны гэж итгэж явсан нөхөд чухам хэн болж хувирдгийг хамгаас илvv би мэдэх юм шиг санагддагаа нуухгvй. Тиймдээ, хэн нэгний хөндvvр газар нь гишгэж чадаж буй хэнийг ч болов vзэн ядах сэтгэл төрөөд байдаг болсон.Гэхдээ би зовлонтой харьцаж сурсан. Аливааг мэдэрч, мэдэрснээ бодож чаддаг ухаан минь надад зовлонгуудыг хэрхэн , яаж даван туулах ухааныг хайрласан юм даа. Дэндvv гэмээр эрсдэл тээж ирдэг зовлонг ч дэмийрэл гэж бодохоо больсон. Зовлонгийн ард зовлон байдаг, зовлон хэзээ ч дуусдаггvй юм байна гэдгийг мэддэг болсон. Сэтгэл зvрх минь уярч эхэлсэн. Өвдөхөөс нааш уйлдаггvй байсан нvд өрөвдөхийн эрхэнд уйлдаг болсон. Энэ хорвоо ертөнц хvнийг уяхан болгох гэсэндээ л зовлонг илгээдэг юм байлгvй тэгвэл. Өөрөөр юу гэх билээ. Гэхдээ би зовлонд дургvй. Инээж байхад тусалсан хэн нэгний тус уйлж суухад төлбөр болон хувирах нь хvний ёсноос гажууд юм шиг санагддаг. vvнд vг хvртэл хайран. Зориудын гэмээр зовлонд бvр ч дургvй. Хэн ч биш юм байж хэмжээгээ мэддэггvй хvмvvст бас дургvй. Хэтэрсэн зvйлд тэмvvлчихээд хэн нэгэнд зовлон тарьдагт нь бvр ч илvv дургvй. Овжин хvний зальтай зовлонд хамгийн дургvй. Огт сэтгэл зvрхгvй юм шиг аягладаг болохоор нь...Гэхдээ зовлонг хэтэрхий мэдэрдэг болохоороо би зовлонг аль болохоор туулахгvй юмсан гэж санадаг. Сэтгэл хангалуунаар оршин байх аз жаргалтай амьдралаа сэтгэлийнхээ гvнд хvртэл зохиохсон гэж боддог. Авъяас хийгээд эзэндээ өв болон бурхнаас заяасан чанарууд эзэндээ зовлон болж хувирах ёсгvй юм.Бvхнийг ойлгоно гэдэг чинь бас бvхэнд дээрэлхvvлэхийн нэр биш. Ийм нөхцөлд ааш муутын дээд хэлбэр болон хувирдгаа нуухгvй. Ингэхээс ч өөр арга байдаггvй юм. Өөрөөр хэлбэл буруу уурладаггvй гэсэн vг. vргэлжийн аз жаргал бялхаж байдаггvй энэ хорвоод аз жаргалын амтыг vнэртэж хvртэл vзэхсэн гэж боддог хvн олон бий. Магадгvй vнэртсэнээ vзсэн гэж ойлгодогчууд ч байгаа л байх. Хэний ч болов сэтгэл зvрхэнд гагц амар амгалан л ноёрхож байх болтугай.Сэтгэл эрхтэн мен vv? Өвдөж шаналж эсвэл илааршин тайтгардаг болохоор сэтгэлийг эрхтэн биш гэхэд хэцvv. Гэхдээ сэтгэлийн хэвийн бус vйл ажиллагаа бусад эрхтэнvvдэд шууд ба шууд бусаар нөлөөлдгийг анагаах ухаан нотолсоор байна. Сэтгэл яг тэнд байрладаг гээд хэлж чаддагvй тохиолдолд сэтгэлийг хийсвэр анатоми гэж ойлгохоос аргагvй. Магадгvй хийсвэр сvнстэй ч холбоотой байж мэдэх. Сvнс гэдэг нь тухайн хvмvvний тэнгэрийн язгуур шиг оршин байж чаддаг мөнхийн бие гэдгийг шинжлэх ухаан нотолж чадвал хvмvvс сэтгэлийг хийсвэр эрхтэн гэж хvлээж аваад, тvvндээ тvvртээд дийлдээд байх хэрэггvй болно.